จังหวัดน่าน อยู่ในภาคเหนือตอนบนของประเทศไทย มีประวัติความเป็นมาที่เก่าแก่ยาวนาน มีชื่อเรียกในพงศาวดารว่า นันทบุรี มีพื้นที่กว้างใหญ่ เป็นอันดับ 13 ของประเทศ แต่มีประชากรเบาบางเป็นอันดับที่ 3 ของประเทศ พื้นที่เต็มไปด้วยภูเขาสูงสลับซับซอน และมีลำน้ำหลายสายเช่น ลำน้ำน่าน ลำน้ำว้า ทั้งยังมีประชากรหลายชาติพันธุ์ นับว่าเป็นดินแดนของความหลากหลากอีกแห่งหนึ่งของประเทศ
พื้นที่จังหวัดน่าน มีเขตแดนด้านเหนือและตะวันออกติดต่อกับสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ด้านใต้ติดกับจังหวัดอุตรดิตถ์ ทางตะวันตกติดกับจังหวัดพะเยาและแพร่ นอกจากนี้แล้ว จังหวัดน่านยังมีด่านเข้าออกกับประเทศลาวหลายแห่งด้วยกัน เช่น ด่านห้วยโก๋น จุดผ่อนปรนบ้านใหม่ชายแดน และจุดผ่อนปรนบ้านห้วยสะแตง
พื้นที่จังหวัดน่าน มีเขตแดนด้านเหนือและตะวันออกติดต่อกับสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ด้านใต้ติดกับจังหวัดอุตรดิตถ์ ทางตะวันตกติดกับจังหวัดพะเยาและแพร่ นอกจากนี้แล้ว จังหวัดน่านยังมีด่านเข้าออกกับประเทศลาวหลายแห่งด้วยกัน เช่น ด่านห้วยโก๋น จุดผ่อนปรนบ้านใหม่ชายแดน และจุดผ่อนปรนบ้านห้วยสะแตง
ภูมิศาสตร์
จังหวัดน่านมีสภาพภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นภูเขา โดยเฉพาะบริเวณชายแดนด้านเหนือและตะวันออก ซึ่งเป็นรอยต่อติดกับลาว แต่ก็ยังมีแม่น้ำสายสำคัญด้วย นั่นคือ แม่น้ำน่าน ซึ่งมีต้นกำเนิดทางตอนเหนือของจังหวัด แล้วไหลลงไปยังเขื่อนสิริกิติ์ ในจังหวัดอุตรดิตถ์ และบรรจบกับแม่น้ำปิง แม่น้ำวัง และแม่น้ำยม ที่จังหวัดนครสวรรค์ เป็นแม่น้ำเจ้าพระยา นอกจากนี้ยังมีลำน้ำสาขาต่างๆ ที่สำคัญ เช่น ลำน้ำสา ลำน้ำว้า ลำน้ำสมุน ลำน้ำปัว ลำน้ำย่างเมื่อถึงฤดูหนาว อากาศหนาวจัด เนื่องจากแวดล้อมไปด้วยภูเขาสูง ยอดเขาที่สูงที่สุดคือ ดอยภูคา ในอำเภอปัว มีความสูงถึง 1,980 เมตร
จังหวัดน่านมีสภาพภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นภูเขา โดยเฉพาะบริเวณชายแดนด้านเหนือและตะวันออก ซึ่งเป็นรอยต่อติดกับลาว แต่ก็ยังมีแม่น้ำสายสำคัญด้วย นั่นคือ แม่น้ำน่าน ซึ่งมีต้นกำเนิดทางตอนเหนือของจังหวัด แล้วไหลลงไปยังเขื่อนสิริกิติ์ ในจังหวัดอุตรดิตถ์ และบรรจบกับแม่น้ำปิง แม่น้ำวัง และแม่น้ำยม ที่จังหวัดนครสวรรค์ เป็นแม่น้ำเจ้าพระยา นอกจากนี้ยังมีลำน้ำสาขาต่างๆ ที่สำคัญ เช่น ลำน้ำสา ลำน้ำว้า ลำน้ำสมุน ลำน้ำปัว ลำน้ำย่างเมื่อถึงฤดูหนาว อากาศหนาวจัด เนื่องจากแวดล้อมไปด้วยภูเขาสูง ยอดเขาที่สูงที่สุดคือ ดอยภูคา ในอำเภอปัว มีความสูงถึง 1,980 เมตร
หน่วยการปกครอง
การปกครองแบ่งออกเป็น 14 อำเภอ 1 กิ่งอำเภอ 99 ตำบล 848 หมู่บ้าน
1. อำเภอเมืองน่าน
2. อำเภอแม่จริม
3. อำเภอบ้านหลวง
4. อำเภอนาน้อย
5. อำเภอปัว
6. อำเภอท่าวังผา
7. อำเภอเวียงสา
8. อำเภอทุ่งช้าง
9. อำเภอเชียงกลาง
10. อำเภอนาหมื่น
11. อำเภอสันติสุข
12. อำเภอบ่อเกลือ
13. อำเภอสองแคว
14. กิ่งอำเภอภูเพียง
15. อำเภอเฉลิมพระเกียรติ
การปกครองแบ่งออกเป็น 14 อำเภอ 1 กิ่งอำเภอ 99 ตำบล 848 หมู่บ้าน
1. อำเภอเมืองน่าน
2. อำเภอแม่จริม
3. อำเภอบ้านหลวง
4. อำเภอนาน้อย
5. อำเภอปัว
6. อำเภอท่าวังผา
7. อำเภอเวียงสา
8. อำเภอทุ่งช้าง
9. อำเภอเชียงกลาง
10. อำเภอนาหมื่น
11. อำเภอสันติสุข
12. อำเภอบ่อเกลือ
13. อำเภอสองแคว
14. กิ่งอำเภอภูเพียง
15. อำเภอเฉลิมพระเกียรติ
สัญลักษณ์ประจำจังหวัด
ตราประจำจังหวัด: รูปพระธาตุแช่แห้งอยู่บนหลังโคอุสุภราช
ดอกไม้ประจำจังหวัด: ดอกเสี้ยวดอกขาว (Bauhinia variegata)
ต้นไม้ประจำจังหวัด: เสี้ยวดอกขาว (Bauhinia variegata)
คำขวัญประจำจังหวัด: แข่งเรือลือเลื่อง เมืองงาช้างดำ จิตรกรรมวัดภูมินทร์ แดนดินส้มสีทอง เรืองรองพระธาตุแช่แห้ง
ตราประจำจังหวัด: รูปพระธาตุแช่แห้งอยู่บนหลังโคอุสุภราช
ดอกไม้ประจำจังหวัด: ดอกเสี้ยวดอกขาว (Bauhinia variegata)
ต้นไม้ประจำจังหวัด: เสี้ยวดอกขาว (Bauhinia variegata)
คำขวัญประจำจังหวัด: แข่งเรือลือเลื่อง เมืองงาช้างดำ จิตรกรรมวัดภูมินทร์ แดนดินส้มสีทอง เรืองรองพระธาตุแช่แห้ง
Nan (Thai: น่าน) is one of the northern provinces (changwat) of Thailand. Neighboring provinces are (from south clockwise) Uttaradit, Phrae and Phayao. To the north and east it borders Xaignabouli of Laos.
Geography
The province is located in the remote valley of the Nan River, surrounded by mountains covered with forests. The highest mountain is the 2079 meter high Phu Khe in the north-east near the border with Laos.
The province is located in the remote valley of the Nan River, surrounded by mountains covered with forests. The highest mountain is the 2079 meter high Phu Khe in the north-east near the border with Laos.
Administrative divisions
The province is subdivided in 14 districts (Amphoe) and one minor district (King Amphoe). These are further subdivided into 99 communes (tambon) and 848 villages (muban).
Amphoe
King Amphoe
1. Mueang Nan
2. Mae Charim
3. Ban Luang
4. Na Noi
5. Pua
6. Tha Wang Pha
7. Wiang Sa
8. Thung Chang
9. Chiang Klang
10. Na Muen
11. Santi Suk
12. Bo Kluea
13. Song Khwae
15. Chaloem Phra Kiat¹
14. Phu Phiang
The province is subdivided in 14 districts (Amphoe) and one minor district (King Amphoe). These are further subdivided into 99 communes (tambon) and 848 villages (muban).
Amphoe
King Amphoe
1. Mueang Nan
2. Mae Charim
3. Ban Luang
4. Na Noi
5. Pua
6. Tha Wang Pha
7. Wiang Sa
8. Thung Chang
9. Chiang Klang
10. Na Muen
11. Santi Suk
12. Bo Kluea
13. Song Khwae
15. Chaloem Phra Kiat¹
14. Phu Phiang
Symbols
The provincial seal shows a Usuparatch bull carrying the pagoda of Phrathat Chae Haeng. The buffalo goes back to a legend that the rules of Nan and Phrae were brothers, and met at a mountain to decide about the boundary between their lands. The ruler of Nan went there on a buffalo, while the ruler of Phrae went there on a horse.
The provincial tree and provincial flower is the Orchid Tree .
The provincial seal shows a Usuparatch bull carrying the pagoda of Phrathat Chae Haeng. The buffalo goes back to a legend that the rules of Nan and Phrae were brothers, and met at a mountain to decide about the boundary between their lands. The ruler of Nan went there on a buffalo, while the ruler of Phrae went there on a horse.
The provincial tree and provincial flower is the Orchid Tree .
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น